Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ, ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΘΛΙΨΟΥΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Του ΜΑΞΙΜΟΥ ΜΠΟΛΑ
ΤΑ ''ΤΥΠΙΚΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΑ'' ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ:
Στο κατατεθέν πολυνομοσχέδιο προβλέπεται ότι οιεργαζόμενοι, που υπηρετούν, στο Δημόσιο τους Ο.Τ.Α πρώτου και δευτέρου βαθμού και τις επιχειρήσεις τους, στα Ν.Π.Ι.Δ που ανήκουν στο κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ ή σε Ο.Τ.Α (περιλαμβανομένων και των δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης) κατά την έννοια: α)επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού β) εποπτείας ή διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της διοίκησής τους γ)επιχορηγούνται τακτικά σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, καθώς και οι δημόσιες επιχειρήσεις και Α.Ε που υπάγονται στο καθεστώς των ΔΕΚΟ, θα έχουν τις παρακάτω επιπτώσεις:
1.Η σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) τους, λύεται αυτοδικαίως όταν συντρέξουν στο πρόσωπό τους οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και λήψης πλήρους σύνταξης, που αντιστοιχούν σε 35 χρόνια ασφάλισης, εφόσον το δικαίωμα αυτό αποκτάται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις μέχρι και την 31.12.2013. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι τίθενται αυτοδίκαια , μετά την παρέλευση 1 μηνός από την έναρξη του νόμου και μέχρι να πάρουν σύνταξη.
2. οι εργαζόμενοι ΙΔΑΧ που καταργεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με το ν. 4002/2011, εντάσσονται από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, εντάσσονται στην εργασιακή εφεδρεία από την έναρξη του ισχύοντος νόμου.
3. Οι εργαζόμενοι ΙΔΑΧ νομικών προσώπων που συγχωνεύονται ή λύονται σύμφωνα με το ν.4002/20011 εντάσσονται στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας, εφόσον μέχρι 30.11.2011 δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταφοράς που προβλέπεται. Ενώ αν έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά στο φορέα υποδοχής των μεταφερομένων που προβλέπεται στις 30.11 2011, θα ενταχθεί σε εργασιακή εφεδρεία προσωπικό ΙΔΑΧ ίσο με αυτό που μεταφέρθηκε από τις κατηγορίες Υ.Ε και Δ.Ε, μέχρι στις 31.12.2011.
Ο χρόνος της εφεδρείας του εργαζόμενου, λογίζεται ως συντάξιμος χρόνος και προσμετράται στη λοιπή συντάξιμη υπηρεσία ενώ για όσο διαρκεί καταβάλλεται στον απολυμένο αποκλειστικά το 60% του βασικού μισθού που ελάμβανε πριν την είσοδο σε εφεδρεία, ενώ οι αποδοχές που θα λάβει κατά τη διάρκεια της εφεδρείας συμψηφίζονται με την αποζημίωση (η οποία λόγω προαναγγελίας απόλυσης εκπίπτει στο 50% από αυτή που δικαιούται).
... ΚΑΙ ΤΙ ΑΥΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΕΠΑΓΟΝΤΑΙ!
Ουσιαστικά ο εργαζόμενος που εντάσσεται σε καθεστώς «εφεδρείας» θα παίρνει ένα επίδομα ανεργίας στο ύψος αυτού που δίνεται στον ιδιωτικό τομέα και στη συνέχεια θα ακολουθεί απόλυση χωρίς αποζημίωση. Και σαν να μην φτάνει αυτό, η κυβέρνηση με περίσσιο θράσος εμπαίζει όσους εντάσσονται στο «πλεονάζον προσωπικό», λέγοντάς τους (Βενιζέλος), ότι «απολύσεις στη φάση αυτή, δεν υπάρχουν γιατί προβλέπεται ότι το στάδιο της εργασιακής εφεδρείας δίνει ευκαιρίες στον εργαζόμενο»!!! Βεβαίως συμπληρώνει ότι αν κάποιος δεν καταφέρει να βρει δουλειά «τότε βεβαίως η εργασιακή του σχέση θα λυθεί». Αφού η κυβέρνηση του Μνημονίου έχει συνθλίψει μισθολογικά τους εργαζόμενους τώρα παίζει και με το ίδιο το δικαίωμα στην εργασία.
Και όλο αυτό αιτιολογείται ως λύση που συμβάλλει στη μείωση των ελλειμμάτων, του χρέους και έτσι αντιμετωπίζεται η κρίση. Αλλά η κρίση είναι γνωστό ότι καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις με πρώτη και κύρια την εργατική δύναμη, με άμεση συνέπεια την απότομη άνοδο της ανεργίας. Τα θύματα όλης αυτής της διαδικασίας είναι οι εργαζόμενοι συνολικά(δημόσιοι και ιδιωτικοί).
Οι απολύσεις στο δημόσιο λόγω εργασιακής εφεδρείας θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο ανεργία και φτώχεια και ταυτόχρονα θα διαλύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Η εργασιακή εφεδρεία γίνεται εργαλείο στα χέρια του οικονομικού κατεστημένου που σε συνεργασία με το κράτος και την κυβέρνηση θα συνθλίψουν συνολικά τους εργαζόμενους(ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), επιδεινώνοντας στο έπακρο τη θέση τους. Οι κυρίαρχες ελίτ επιβάλλουν εργασιακές σχέσεις λάστιχο που εντατικοποιούν τη δουλειά, απολύουν και προσλαμβάνουν ό,τι ώρα θέλουν με όποιους όρους θέλουν, θα τσακίζουν συλλογικές συμβάσεις και εργασιακά δικαιώματα και θα δίνουν μισθούς και μεροκάματα για «μισό κομμάτι ψωμί».Θα εξωθούν τι εργατικές οικογένειες στη εξαθλίωση.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν θύματα της προπαγάνδας του συστήματος, ότι δήθεν εξισώνονται οι εργασιακές συνθήκες και οι μισθοί και ότι θα είναι για το καλό τους. Η όποια εξίσωση, γίνεται προς τα κάτω και είναι εξαθλίωση.
Είναι απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο, για τη διάσωση και ανάπτυξη της χώρας και για να μην διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός της, οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ, του δημοσίου, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και τα άλλα στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας να αποκρούσουν την ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από τους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού. Να σχηματίσουν ένα αγωνιστικό, ενωτικό και ταξικό μέτωπο, που θα ανατρέψει τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, πολιτικές και πρακτικές που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν η κυβέρνηση, η Τρόϊκα και το κοινωνικό-οικονομικό κατεστημένο της χώρας και της Ε.Ε, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα πορεία της χώρας, στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με κατεύθυνση τον Σοσιαλισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου